Speel-Leer Groepen
Als kind op Bali met een verstandelijke beperking word je niet zo geaccepteerd als in Nederland. Door gebrek aan kennis over en bekendheid met verstandelijke beperkingen, weten mensen niet waarom deze kinderen zich anders gedragen. Daarnaast wordt vanwege religieuze redenen het krijgen van een kind met een verstandelijke beperking gezien als een slecht karma van de ouder. De ouders en familieleden schamen zich voor het kind. Een kind met een verstandelijke beperking heeft zijn eigen kwaliteiten en heeft net zoveel recht er te zijn als ieder ander kind en het recht om zichzelf te zijn. Zij zijn niet minder, maar anders begaafd en hebben recht op deelname aan de samenleving als een gelijkwaardig mens!
In Lodtunduh hebben we vier verschillende groepen van een verschillend niveau met daarbij een aangepaste lesmethode:
In Singaraja hebben wij ook vier groepen
Meestal komen de kinderen samen met hun ouders naar de speel-leergroep. Dit is belangrijk omdat wij de ouders kunnen leren hoe zij in hun eigen omgeving kunnen communiceren en omgaan met hun kind. De ondersteuning en stimulering van kinderen met een verstandelijke beperking moet ook in hun eigen omgeving doorgaan en daarom is het belangrijk de ouders en de omgeving van het kind te leren hoe dit te doen. Tijdens de lessen richten het lesprogramma en de begeleiding zich erop de ouders te leren met hun kind te spelen en te werken en brengen wij onze kennis over omtrent andere belangrijke zaken die relevant zijn in hun eigen omgeving.
Soms komen ouders niet mee naar de speel-leergroepen. Zo kunnen de kinderen zich beter voorbereiden op het SLB, waar zij het ook zonder ouders moeten gaan doen, of in sommige gevallen werken de kinderen beter wanneer zij alleen komen.
Wanneer kinderen de leeftijd van zeven jaar hebben bereikt komen zij in aanmerking voor een toelatingstest voor het Balinese speciale onderwijs (SLB). In de afgelopen jaren zijn een flink aantal van ‘onze’ kinderen doorgestroomd naar het SLB, maar zijn er ook een aantal niet toegelaten. Voor hen is altijd plaats binnen Sjaki.
Ons programma
De speel-leergroepen hebben een gestructureerd ochtendprogramma waarin met spelmateriaal, picto’s en ondersteunende gebaren, zowel groepsgewijs als individueel gespeeld en gewerkt wordt. Elke activiteit wordt zo veel mogelijk aangepast aan het individuele kind.
De kinderen en hun ouders worden thuis opgehaald en bij aankomst hebben de kinderen de tijd om vrij te spelen. Rond negen uur begint het lesprogramma met een hindoeïstisch gebed in de kring. Na het gebed wordt gekeken welke kinderen er aanwezig zijn. Door middel van foto’s van zowel de kinderen als leerkracht hangt elk kind zijn eigen foto op het pictobord.
Het pictobord is een belangrijk instrument tijdens de lessen, zo zien de kinderen wat het programma is van de dag en geeft een duidelijke structuur van de dag. Nadat het lesprogramma is uitgelegd, met pictogrammen en gebaren, worden een aantal informatieve liedjes gezongen. Zo komt het tellen bijvoorbeeld aan bod en wordt iedereen welkom geheten in de klas.
Na het zingen begint het individuele gedeelte. De kinderen kunnen kiezen uit twee verschillende opdrachten die bij hun niveau passen. De ouder begeleidt zijn/haar kind en wordt hierin bijgestaan door de leerkracht en/of assistent.
Rond tien uur is er een pauze van een half uur waarin de kinderen eerst eten en drinken en daarna vrij spelen in onze hal zoals rondfietsen of met de bal spelen. Na de pauze is er gymles of een ander bewegingsonderdeel.
Rond elf uur is het tijd voor een groepsthema les, lezen of snoezelen in de snoezelruimte. Dit is per dag verschillend. Na de laatste les worden alle pictogrammen weer opgeruimd en wordt er afgesloten met een aantal liedjes. Aan het einde van het programma worden de kinderen en hun ouders weer naar huis gebracht.
Het programma zoals hierboven beschreven wordt soms afgewisseld met zwemmen en zo nu en dan een uitstapje. Minimaal 1 keer per week krijgen de kinderen zwemles in zowel Lodtunduh als Singaraja. Zo nu en dan worden er uitstapjes met de kinderen en hun ouders georganiseerd zoals de dierentuin of het strand. Voor de kinderen, maar ook voor de ouders, zijn dit hoogtepunten van plezier. Ouders, leerkrachten en vrijwilligers leren elkaar zo op een ontspannen en leuke manier beter kennen.
Van alle kinderen wordt een leerling zorgcyclus bijgehouden. Hierin worden verslagen van het intakegesprek bewaard, doelen voor het kind opgesteld en de voortgang van de ontwikkeling bijgehouden. Op grond van de ontwikkeling van het kind wordt gekeken welk materiaal kan worden aangeboden in de klas. De vorderingen en ontwikkelingen in gedrag worden twee maal per jaar door de leerkracht beschreven in een rapport. Niet alleen zijn de kinderen en de ouders hier trots op, maar het helpt de ouders om de ontwikkeling van hun kind te zien en te volgen. Omdat de ontwikkeling van kinderen met een verstandelijke beperking in kleine stapjes verloopt, is dit voor ouders die hun kind iedere dag meemaken soms lastig te herkennen.
Elk kind wordt gemiddeld één keer per drie weken thuis bezocht door de leerkracht en/of de assistent. De huisbezoeken zijn een erg belangrijk middel om in contact met de ouders te komen en te blijven en hen te helpen thuis met hun kind bezig te zijn. Daarnaast biedt het de mogelijkheid om gericht te kijken naar welke activiteiten en mogelijkheden de thuissituatie bieden waar kind en ouders iets mee kunnen doen.
Ontwikkelingen ouders en kinderen
Veel ouders zijn met hun kinderen in een verstoorde relatie beland wanneer zij voor het eerst bij Sjaki-Tari-Us komen. Door, onwetendheid, onbegrip en een onhandige benadering van hun kind, is het kind vaak meer of minder onhandelbaar geworden in zijn of haar gedrag. Door te leren en te ervaren dat een bepaalde mate van structuur, consequent reageren, duidelijk en met geduld communiceren en (weer) gevoel te krijgen voor de behoefte van hun kind, verbetert het gedrag van zowel ouder als kind het eerste half jaar enorm, vermindert het probleemgedrag en komt er ruimte voor plezier en ontwikkeling. Heel veel ouders beschrijven de deelname aan de speel-leergroepen daardoor zowel voor hun kind als voor henzelf als van grote betekenis en verbetering van hun leven.
Na de eerste maanden van grote verandering in gedrag van de kinderen en de relatie tussen ouder en kind, zien we een meer gestage groei in vaardigheden, eigenlijk zoals ieder kind zich ontwikkelt, maar dan langzamer en met kleine stapjes. Voor ouders die het kind dagelijks meemaken is dit soms lastig te herkennen en het is daarom zo waardevol voor hen dat onze leerkrachten deze ontwikkeling ieder half jaar benoemen en vastleggen in het rapport, waardoor ook de ouders zien dat er vooruitgang is.
Wat deelname aan de speel-leergroepen van Sjaki-Tari-Us voor deze jonge kinderen betekent kunnen we misschien het best weergeven aan de hand van de feedback die we van een aantal leerkrachten van de SLB in Singaraja kregen. Zij merkten op dat ze een duidelijke voorsprong in concentratieboog, werkhouding en sociaal gedrag waarnamen bij “onze” kinderen, ten opzichte van hun leeftijdsgenoten met dezelfde beperking.